-
Sceariusz
-
Publikacja: 12.03.2014
-
Edycja: 12.03.2014
-
4
-
- Budżet działania: 25 zł
- Czas przygotowania: 1 dzień
- Czas trwania: 1 dzień
- Liczba organizatorów: 1
- Liczba uczestników: 10
Kiedyś miałam dwie wizje burzy mózgów. Pierwsza – znudzona grupa pracowników stara się na siłę znaleźć „jakieś” pomysły. Druga – zestresowana grupa musi postanowić coś „na wczoraj”. I tyle… A co dalej z pomysłami? Niby prosta rzecz: wybrać najlepszy! Ale który jest najlepszy? Jak wyselekcjonować naprawdę dobry pomysł? W końcu odkryłam narzędzie, które stosowałam wraz z zespołem, np. podczas selekcji pomysłów na wakacyjną imprezę dla młodzieży lub warsztatów artystycznych. Odkryłam metodę Jean Marie Stine („Brain Power”) i przekonałam się, że ten rodzaj analizy pomysłów nie jest ani męczący ani stresujący. Technika zaproponowana przez Stine polega na stawianiu grupie określonych pytań, które pomagają ocenić wartość pomysłu i sens jego realizacji.
Metoda Jean Marie Stine zakłada, że analizę wszystkich propozycji można przeprowadzić na spokojnie, mając przed sobą zapisany schemat pytań, dotyczących celu realizacji działań, porównania ich z innymi wydarzeniami, opracowania listy najważniejszych kroków postępowania,** oceny realności** pomysłów i konsekwencji ich realizacji. Ocena ta może być przeprowadzona przez grupę 2-3 osób, stanowiących grono ekspertów lub też przez większą grupę, np. pracowników biblioteki. Ta część burzy mózgów niekoniecznie musi odbywać się tego samego dnia, co generowanie pomysłów. Może nawet lepiej, jeśli emocje opadną i dopiero następnego dnia „chłodne oko” wyłowi ciekawy pomysł z grona zaprezentowanych.
Osoba prowadząca burzę mózgów powinna wcześniej zapoznać się i przeanalizować sobie pytania ze schematu Jean Marie Stine.
-
Spokojne miejsce do dyskusji
-
Flipchart
-
Kilka arkuszy papieru flipchartowego
-
Flamastry
-
Wolna przestrzeń na ścianie do powieszenia arkusza papieru flipchartowego z pytaniami, ewentualnie wolna przestrzeń na podłodze, na której można rozłożyć arkusze
-
Taśma malarska do przyczepienia arkuszy na ścianie
-
Przed spotkaniem zapoznałam się dokładnie z pytaniami, które proponuje Stine
-
Pomyślałam o materiałach potrzebnych do spotkania i zakupiłam je w sklepie z artykułami biurowymi
-
Przed spotkaniem zapisałam pytania z modelu proponowanego przez Stine na arkuszach papieru flipchartowego
-
Powiesiłam arkusze na ścianie w sali, gdzie odbywała się burza mózgów
Do rozważenia z grupą mieliśmy kwestię **organizacji w bibliotece dnia kultury irlandzkiej **– dość popularnego wydarzenia ze względu na fakt, że Irlandia jako spadkobierczyni cywilizacji celtyckiej cieszy się zainteresowaniem szerokiego grona osób. Pomysły na realizację święta przyszły łatwo i było ich wiele. Dlatego etap ich oceny był decydującym momentem przedłużenia „życia” jakiegoś pomysłu lub pozbawienia go żywotności. Warto było więc pochylić się nad każdą propozycją i „obejrzeć” ją pod wieloma kątami i z różnych perspektyw. Schemat pytań Jean Marie Stine umożliwił to, ponieważ zwrócił uwagę bibliotekarzy na najbardziej istotne elementy w selekcji propozycji.
-
Uczestnicy burzy mózgów powinni wcześniej zgodzić się, by przeprowadzić selekcję właśnie poprzez ten schemat i stale się do niego odwoływać.
-
Określiliśmy wspólnie cel, analizując go poprzez pytania: Dlaczego takie wydarzenie? Do jakiego grona jest ono kierowane? Jak powinno wyglądać? Jaki wynik nas interesuje? Dlaczego obecną sytuację uważamy za niezadowalającą? Co musiałoby zajść, abyśmy zmienili zdanie?
-
Przyjrzeliśmy się działaniom innych placówek kulturalnych i rozważyliśmy: Co jest istotne, a co mało ważne przy organizacji tego wydarzenia? Co biblioteka może zrobić sama, a gdzie szukać pomocy? Który ze wzorców uważamy za najbardziej istotny, a który za najmniej ważny? Które są zbliżone i współgrają z naszą wizją imprezy, a które stoją w sprzeczności? Czego chcemy, a czego nie? Co już mamy, co umiemy zrobić, co lubimy?
-
Zastanowiliśmy się nad sensem pomysłów i oceniliśmy: Czy są one realne? Czy są jasne i spójne dla nas i dla użytkowników? Czy zrealizują założone cele i wyjdą naprzeciw zapotrzebowaniu – jeśli tak, to w jakim stopniu zainteresują użytkowników? Co stanowi pozytywny przekaz naszych treści? W jaki sposób założony schemat organizacji imprezy wpłynie na intelekt i emocje odbiorców? Czy mamy jakąś alternatywę?
-
Szczególną wagę przyłożyliśmy do końcowej analizy rezultatów i zastanowiliśmy się: Co spowoduje to wydarzenie? Jakie będą krótko- i długoterminowe skutki dla biblioteki (np. w zakresie promocji placówki lub wzrostu liczby nowych czytelników)?
-
Przy każdym pomyśle stawialiśmy „plus”, jeśli przeszedł pozytywnie selekcję. Największa liczba postawionych plusów powodowała, że pomysł był zapisywany na osobnym arkuszu papieru i „kierowany” do realizacji
Jako innowację można** zaprosić do procesu burzy mózgów użytkowników biblioteki**. Z ich podpowiedzi można wywnioskować, w jakim warsztacie chcieliby brać udział, jaki występ zespołu tanecznego lub wokalnego zobaczyć albo też w jakim konkursie sprawdzić swą wiedzę.
Po zakończeniu etapu analizy pomysłów według schematu Stine warto porozmawiać z grupą, czy ta metoda pracy jej odpowiada i czy warto stosować ją do rozwiązywania innych problemów; co grupa uznaje za mocną stronę tej metody, a czego w niej brakuje; na co pozwala metoda, a gdzie pojawiają się ograniczenia.
51