-
Sceariusz
-
Publikacja: 03.02.2014
-
Edycja: 05.02.2014
-
2
-
- Budżet działania: 0 zł
- Czas przygotowania: bez ograniczeń
- Czas trwania: bez ograniczeń
- Liczba organizatorów: 0
- Liczba uczestników: 0
W każdej przestrzeni społecznej, w każdym mieście, czy na wsi żyją ludzie, którzy zarówno swoją postawą, jak i pracą w środowisku, przyczyniają się do rozwoju społeczności lokalnych. Wielokrotnie ich działania są podejmowane w zaciszu instytucji, grupy, czy małych społeczności, przez co nie zdajemy sobie sprawy, że osoby te są animatorami i pełnią bardzo ważna rolę w środowisku.
Centrum Wspierania Aktywności Lokalnej CAL zainspirowane ich działaniami postanowiło, jako jedyne w Polsce, nagradzać tych, którzy w sposób aktywny przyczyniają się do zmiany w swoim środowisku lokalnym. Tak narodził się pomysł na coroczny konkurs dla animatorów społecznych, który, od 2006 r. do dziś, wyróżnił ponad 50 osób!
Patronką konkursu jest Helena Radlińska, twórczyni pedagogiki społecznej w Polsce, która jak nikt inny wiedziała, że animatorzy są potrzebni, by społeczność lokalna mogła się rozwijać. Radlińska dostrzegła siły społeczne, czyli zależność między jednostką a środowiskiem, na której bazują w swojej pracy animatorzy. Wierzymy (i doświadczenia to potwierdzają), że warto jest pokazać światu zarówno ludzi, którzy tak wiele robią w swoim otoczeniu, jak również promować animacyjne sposoby pracy w społeczności i ze społecznością lokalną.
KIM JEST ANIMATOR?
Animator to osoba, która podejmuje działania zmierzające do ożywienia, pobudzenia lokalnych społeczności, włączania mieszkańców do podejmowania działań na rzecz wspólnego dobra, rozwiązywania problemów lokalnych i problemów mieszkańców, czy dodawania sił.
Animator to iskra społeczna, która zapala do aktywności kolejne osoby. To człowiek, który mobilizuje, angażuje, inspiruje, zachęca ludzi do działania, a także ich edukuje. Co bardzo ważne – jest praktykiem. Dostrzega potencjały lokalnych środowisk, inicjuje powstawanie różnych grup społecznych, łączy je, stara się je aktywizować. Wspiera też osoby indywidualne – liderów, społeczników, inicjatorów lokalnych, którzy później przejmują część jego zadań. Wśród laureatów mamy więc osoby, które pracują w Kołach Gospodyń Wiejskich, Ośrodkach Pomocy Społecznej, Domach Kultury, bibliotekach, czy stowarzyszeniach. Czasem są to „zwykli” mieszkańcy, którzy próbują ożywić swoje osiedle, wieś lub dzielnicę. Pobudzają do działania młodzież, osoby niepełnosprawne i starsze. Po pewnym czasie to one osoby przejmują inicjatywę, a animator pozostaje tylko w roli osoby wspierającej. Nie jest liderem, który robi wszystko od A do Z. Animator nie narzuca konkretnych działań, ale poznaje potrzeby, zachęca do działania, integruje grupę, pracuje z nią oddolnie.
Wśród zalet/cech osobistych animatora najczęściej wymienia się: • Jasność, co do własnych możliwości i ograniczeń, zarówno fizycznych (np. odporność na zmęczenie), jak i dotyczących cech charakteru, motywacji, uzdolnień. Animator musi być „dojrzały”, odpowiedzialny i stabilny uczuciowo. Obiektywizm powinien iść w parze z realistyczną wizją wydarzeń, zachowań i osób. • Akceptację siebie i innych. Animator akceptuje siebie próbując poznać swoje wady i braki, aby je stopniowo pokonywać. Rozpoznaje dystans dzielący go od tego, kim chciałby być, co chciałby mieć i umieć. Samoakceptacja sprzyja bezwarunkowej akceptacji innych, która jest podstawą każdego działania animacyjnego. • Zdolność do życia w zbiorowości. Jest to umiejętność ewoluowania w zbiorowości i wraz z nią, przestrzegania ustalonych reguł i norm. Konieczne są odporność na zmęczenie fizyczne i psychiczne, panowanie nad sobą w trudnych okolicznościach, nawiązywanie kontaktów ze wszystkimi uczestnikami, umiejętność pogodzenia wymogów życia grupowego z oczekiwaniami osobistymi. • Umiejętność dostosowywania się. Nie oznacza przyzwyczajeń i nawyków, ale refleksję nad uwarunkowaniami i środkami adaptacji w różnych okolicznościach i w specyficznych sytuacjach. Elastyczność myślenia i zachowania pozwala odpowiedzieć na to, co nieprzewidziane i dokonywać ponownej oceny tego, co się planowało. • Postawa twórcza i inwencja. Umożliwia ona unikanie stereotypów, reagowanie na nieprzewidziane sytuacje i nagłe wymagania, ciągłe, nastawione ku przyszłości odnawianie wizji problemów i sytuacji.
ZADANIA I NARZĘDZIA PRACY ANIMATORA
„Serce społeczności lokalnej” – tak zdefiniował zadania animatora jeden z uczestników warsztatów Centrum Aktywności Lokalnej. Określenie to podkreśla wielowymiarowość oraz skalę emocjonalnego zaangażowania, ulokowaną w tym pojęciu. Łączy ono profesjonalizm z zapałem, pasją i entuzjazmem, jakie cechuje społecznika. Można wyróżnić następujące funkcje animatora społecznego: • zaangażowanie, • ułatwianie, • edukowanie, • zachęcanie, • wzmacnianie, • wyrównywanie szans, • ocenianie.
Realizując w/w funkcje i posiadając określone kompetencje, animator umożliwia zmianę wzorów kulturowych (od biernej postawy po aktywną), w kierunku postawy obywatelskiej ukierunkowanej na kooperację. Ułatwia włączenia się w życie grup i społeczności, dzięki czemu mieszkańcy odkrywają wartości wspólnoty, solidarności, satysfakcji z pomocy innym, a więc następuje zmiana hierarchii wartości w kierunku współpracy na rzecz wspólnego dobra.
KONKURS im. Heleny Radlińskiej
Wiemy, że w Waszych środowiskach jest wiele osób, które ożywiają społeczności, są swojego rodzaju „iskrą społeczną”, dzięki której możliwa jest zmiana.
Koniecznie śledź stronę www.cal.org.pl i w momencie ogłoszenia konkursu zgłoś Animatora, który Twoim zdaniem zasługuje na nasze wyróżnienie!
Szczegółowe informacje i regulamin znajdziesz na stronie www.cal.org.pl w zakładce konkurs dla animatorów społecznych!
33