Nauka programowania niekoniecznie zakłada użycie komputera czy innego sprzętu elektronicznego. Coraz bardziej popularne stają się aktywności "unplugged". Bez prądu, za pomocą papieru i ołówka, ewentualnie kilku dodatkowych pomocy można bardzo skutecznie rozwijać wśród starszych i młodszych uczestników zajęć tzw. umiejętności komputacyjne - analizy progblemu, formułowania rozwiązań, tworzenia instrukcji, myślenia sekwencyjnego itp. W warsztatach programowania z kubeczkami uczestnicy wcielają się w role operatora i wykonawcy, ćwicząc umiejętność formułowania i odczytywania instrukcji w formie algorytmów.
Umiejętności związane z kodowaniem i myśleniem komputacyjnym towarzyszą nam nieustannie w codziennym życiu. Dlatego też warto poświęcić im nieco uwagi. Nie wspominając już, że na przyszłym rynku pracy, czekającego na dzieci i młodzież, rynku, którego dokładnego kształtu nie potrafimy jeszcze przewidzieć, umiejętności te będą niezwykle cenne.
Nie zapominajmy też, że kodowanie, zwłaszcza to bezprądowe jest doskonałą zabawą i z całą pewnością rozrusza niejednego bibliotecznego malkontenta.
Przygotowujemy wszystkie potrzebne elementy zajęć, biorać pod uwagę ilość uczestników. Przy mniejszej liczbie można pracować indywidualnie, ale najlepiej sprawdza się praca w 2-3 osobowych grupach.
-
kubeczki papierowe lub plastikowe, co najmniej 7-8 na osobę lub grupę; ważne żeby kubeczki stały na sobie bez większych problemwó
-
kartka z zadanymi układami kubeczków
-
kartka i długopis/ołówek/flamaster do zapisywania dla każdej osoby/grupy
-
opcjonalnie kartka z narysowanymi symbolami poszczególnych ruchów
Czas na działanie! Nasze zajęcia polegać będą na sterowaniu "robotycznym ramieniem", którego zadaniem jest zbudowanie zadanego układu z kubków. Zajęcia możemy przeprowadzić w dwóch wariantach:
- dzielimy grupę na rywalizujące drużyny (dwie lub więcej) zapisujące instrukcje na czas; można wprowadzić punktację dla kolejnych najszybszych drużyn; w tym wariancie to prowadzący weryfikuje poprawność zapisu instrukcji
- działamy w grupach, ale bez elementu rywalizacji; po zapisaniu instrukcji przez wszystkie grupy przesadzamy grupy zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara; nowa grupa układa kubeczki wykonując instrukcje swoich poprzedników, tym samym sprawdzając ich poprawność. Układy mogą również zadawać sobie nawzajem same grupy uczestników. Możemy też odwrócić sytuację i napisać instrukcję, którą następnie ułożyć z kubeczków będą miały grupy.
-
tłumaczymy uczestnikom na czym będą polegały zajęcia; dzielimy na grupy
-
na przykładzie najprostszego układu (dwa kubeczki na dole, jeden u góry) tłumaczymy uczniom jak zapisywać instrukcje
-
rozdajemy kartkę z pierwszym zadaniem
-
w zależności od wariantu - weryfikujemy, ewentualnie notujemy punkty
-
powtarzamy aż do wyczerpania możliwości
-
podsumowujemy zajęcia
Pomysł oryginalnie pochodzi z: http://thinkersmith.org