Po wszelkich wstępnych formalnościach, które musieli wypełnić prowadzący tj. Jolanta Ponczkowska i Paweł Rogowski (szkolenia, kursy e-learningowe, spotkania regionalne etc) przystąpiliśmy do działania. Rozpropagowaliśmy projekt wśród naszej społeczności wykorzystując dostępne możliwe źródła (plakaty, artykuły, ulotki, portale społecznościowe etc). Nie przyniosło to jednak spodziewanego efektu, co nie zniechęciło nas do dalszego działania. W mieście powstaje Uniwersytet Trzeciego Wieku. Stwierdziliśmy, że warto byłoby nawiązać z nimi współpracę. Nieocenione również okazały się kontakty nabyte w trakcie różnych wcześniejszych działań naszej placówki. Jak już wspomnieliśmy, seniorzy są grupą, z którą bardzo dobrze układa się nam współpraca. Są chętni i wbrew pozorom, nie boją się wyzwań. Jeśli zależy im na czymś, gotowi są do poświęceń. A wiedzieliśmy, że tego będziemy musieli od nich oczekiwać. Dlaczego? Ponieważ nasza biblioteka dysponuje tylko dwoma komputerami, które udostępnia czytelnikom. Przy czym są to stare komputery z oprogramowaniem XP, które już przeszły do historii. Wiedząc jaka jest sytuacja zaczęliśmy dzwonić do ludzi, opowiadając o projekcie i zachęcać by wzięli w nim udział. Prosiliśmy by przekazywali tę informację również swoim sąsiadom, znajomym. Wiedzieliśmy, że droga pantoflowa zrobi swoje i dotrze do odpowiedniej grupy mieszkańców naszego miasta i gminy. Oczywiście nadmieniliśmy, że dobrze byłoby gdyby posiadali swoje laptopy, które musieliby ze sobą przynosić. Nasi seniorzy nad wyraz wyrozumiali, nie mieli z tym najmniejszego problemu. Szybko udało nam się zebrać wymagany komplet uczestników. Mogliśmy przystąpić do konkretnych działań.

Wiedzieliśmy, że przy tak dużej ilości osób, nie możemy za bardzo rozwlekać w czasie naszych spotkań. Do tego okres wszelkich przeziębień i zbliżające się święta dały nam przysłowiowego „kopa”. Postanowiliśmy, że będziemy spotykać się dwa razy w tygodniu. Kolejnym wyzwaniem było znalezienie miejsca na nasze spotkania. Biblioteka nie dysponuje niestety dużą salą. A ponieważ mieścimy się w budynku ratusza stwierdziliśmy, że idealnym rozwiązaniem byłaby sala konferencyjna Urzędu Miejskiego. Dlatego też udaliśmy się do władz miasta i poprosiliśmy o udostępnienie nam tej sali. Burmistrz bez problemu wyraził zgodę. I tak oto przystąpiliśmy do kolejnego etapu, czyli cyklu warsztatów dla seniorów.

Pierwsze - spotkanie organizacyjne, na którym wspólnie ustaliliśmy terminy i godziny naszych kolejnych 5 spotkań, formy i zasady prowadzonych zajęć, a także wypełniliśmy wszelkie wymagane ankiety i formularze. By odróżnić wizualnie każde ze spotkań zadbaliśmy o kolorowe plakaty nawiązujące do tematyki danego modułu. Jeden kolor na jedno spotkanie. Ponieważ spotykaliśmy się w sali posiedzeń urzędu, czyli poza biblioteką chcieliśmy przemycić choć jej namiastkę przynosząc i rozkładając w różnych miejscach książki związane z tematyką finansów i ekonomii. Dla uczestników zorganizowaliśmy mały poczęstunek. Rozkładaliśmy również ulotki reklamowe, które dostaliśmy podczas naszych szkoleń w Olsztynie. Kiedy omawialiśmy ostatni moduł mieliśmy na stołach porozrzucany bilon i dość pokaźnych rozmiarów wydrukowane banknoty polskie, które okazały się miłym akcentem dla seniorów i znikły jak tylko zakończyło się spotkanie ;) Nie zapominaliśmy o przerwach w trakcie zajęć. W razie jakichkolwiek problemów ze sprzętem czy siecią mogliśmy liczyć na pomoc informatyków z urzędu miasta. Swą nieocenioną pomoc oferowały nam również panie sprzątaczki. Na zakończenie przygotowaliśmy dla seniorów zabawę w formie małego quizu - rozsypanki. Uczestnicy podzieleni na grupy musieli odnaleźć i dopasować do poszczególnych zagadnień poprawne odpowiedzi. Następnie odbyło się uroczyste wręczenie certyfikatów, na które zaprosiliśmy Pana Burmistrza i Sekretarz Miasta. Odwiedziła nas również w tym dniu Pani Monika Kowalewska - nasz opiekun regionalny. Zadbaliśmy również o słodką niespodziankę dla wszystkich - tort