Labib - „Dąsacze i Śmiechołki to my!”

Sceariusz
Publikacja: 04.03.2021
Edycja: 04.03.2021
1

„Dąsacze i Śmiechołki to my!”

Budżet działania: 50 zł
Czas przygotowania: 2 dni
Czas trwania: 1 dzień
Liczba organizatorów: 2
Liczba uczestników: 20

Pomysł na działanie

Na czym polegało przedsięwzięcie?

Spotkanie "Dąsacze i Śmiechołki to my " może być realizowane z dziećmi w wieku 7-9 lat. Celem głównym spotkania jest uczenie wrażliwości, rozbudzanie empatii. Cele szczegółowe to:1.obserwowanie otaczającego środowiska;2.odnoszenie się z szacunkiem do innych;3.dostrzeganie niepoprawnych zachowań; 4.wcielanie się w role; 5.obcowanie z wartościową literaturą.

Dlaczego warto?

Czas pandemii wywołuje w ludziach wiele lęków. Rodziny narażone są na uczestniczenie w problematycznych sytuacjach wychowawczych. Bez względu na wiek wszyscy potrzebujemy akceptacji i odrobinę otwartości na nasze potrzeby oraz gotowości wysłuchania tego, co nam w „duszy gra”. Dobrym pomysłem mógłby być stworzony przy bibliotece Klub Mam lub Klub Rodzin Czytających. O emocjach wyrażanych w zachowaniu i języku można również rozmawiać bezpośrednio
z dziećmi.

W trakcie przygotowania

Przygotowując się do realizacji spotkania warto zaaranżować przestrzeń biblioteki. Można przygotować tekturowe domki dla rodzin Dąsaczy i Śmiechołków. Można też przygotować drogę z brystolu, która rozdzieli umowną przestrzeń miasteczka o nazwie Humorki.

Co jest potrzebne do realizacji tego etapu?

Kartki emocji.

18140_Radosc.png

W trakcie realizacji

Powitanie.
Nawiązanie do tematu spotkania, czyli do naszych codziennych „humorków” oraz do zalet i wad naszego charakteru. Do zebranie informacji na ten temat posłużą nam kartki emocji, które rozdajemy na losowo uczestnikom spotkania. Dzieci dzielą się informacjami, co prezentuje ich kartka. Poznanie uczestników. Zabawa w kręgu(pomachają do mnie dzieci, które są dziś wesołe, smutne, obrażone, złe, zadowolone, śpiące, itp). Poznanie przyczyn naszych „humorków”. Jak sobie z nimi radzimy?

Etap I .Prowadzący czyta fragmenty książek o dwóch rodzinach żyjących w miasteczku o wdzięcznej nazwie Humorki. Rodzina Śmiechołków to bardzo weseli ludzie. No chyba, że im koś ukradnie uśmiech. Natomiast Dąsacze mają takie fazy złych humorów, że trzeba to wzywać na pomoc lekarza. Resztę historii dopowiada. Rozmowa kontrolowana- Co nam się podoba w zachowaniu tych rodzin, a co nam się nie podoba. Co można zmienić lub dlaczego nie ma potrzeby zmieniać zachowania poszczególnych członków rodzin. Wprowadzenie takich pojęć jak: zadowolenie, zachwyt, ból, przygnębienie, szczęście, radość, rozbawienie, życzliwość, wstyd, bezsilność, sympatia, złość.

Etap II. Zadanie 1.Dzielimy uczestników na dwie umowne grupy: Rodzinę Śmiechołków i Rodzinę Dąsaczy. Grupy otrzymują po sześć „blankiecików rodzinnych humorów”. Wybierają głowę rodziny. Bibliotekarz wyjaśnia zadanie uczestnikom. W bibliotece poukrywane są wycięte „buźki” z otrzymanych kart. Ich zadaniem jest bycie spostrzegawczym i odnalezienie ich jak najwięcej(razem jest ich 18).

Przed kolejnym zadaniem prosimy „głowę rodziny” o podsumowanie poszukiwań.

Zadanie 2. Uczestników dzielimy na cztery grupy (max 4 osoby). Ich zadaniem jest przygotowanie prostej scenki- 1.Zosia się bardzo wstydzi; 2. Jaś jest chwalipiętą; 3. Lena ciągle się obraża;4. Igor kłóci się ze wszystkimi. Przedstawienie przygotowanych scenek.

Etap III. Podsumowanie przy użyciu kolorowych słoików emocji. Każdy uczestnik wybiera kolorowy słoik i dorysowuje mu buźkę emocji, która odzwierciedla jak czuje się dziś lub jakie ma zazwyczaj humorki. Prowadząca/y zaprasza na kolejne spotkanie tym razem z Rodzinami „Wścibionków” i „Zdziwionków”.

Co jest potrzebne do realizacji tego etapu?

„Tekturowe blankieciki rodzinnych humorów” dotyczące rodzin: Śmiechołków i Dąsaczy.
Książki: A. Zimnowodzkiej „Śmiechołki”, „Dąsacze”,
Słoiki emocji, markery.